msm.jur.pl
A Orkiestra Wciąż Gra!
...............
Więcej
Jedna z mieszkanek parteru poskarżyła się w spółdzielni, że ma aż 1500 zł dopłaty do ciepła w sytuacji, kiedy sąsiedzi z wyższych kondygnacji nie muszą dopłacać - niektórzy nawet mogą liczyć na zwroty. Czy pani z parteru płaci za sąsiadów? Dlaczego rachunki są tak zróżnicowane?
Wielokrotnie pisaliśmy już o tym, że obliczanie zużycia ciepła odbywa się z zastosowaniem wartości współczynnika przenikania ciepła i tzw. współczynników redukcyjnych. Polega to na tym, że dla mieszkań usytuowanych w określonych przestrzeniach bryły budynku stosuje się algorytmy zmniejszające wysokość opłat za ciepło. Dotyczy to właśnie mieszkań z parteru, szczytowych i tych na najwyższych kondygnacjach. Jasne jest bowiem, że w tych mieszkaniach trudniej osiągnąć poziom komfortu cieplnego będący w mieszkaniach środkowych normą. Tych specjalistycznych obliczeń dokonuje zewnętrzna firma Techem.
Problemem są też mieszkania niezasiedlone. Takie sąsiedztwo wymusza na mieszkańcach znaczniejsze odkręcenie zaworu przygrzejnikowego, bo od ściany wieje chłodem. Pani z parteru ma właśnie taką sytuację. Z obu stron sąsiaduje z lokalami, które przez większą część roku stoją puste. Dodatkowo, widok godzinami pootwieranych drzwi klatek schodowych nie sprzyja oszczędnościom. Czasem można zrozumieć, że - tak jak się zdarza w blokach, w których z piwnic wydobywa się fetor po wybiciu szamba - otwarte drzwi wspomagają usuwanie przykrych zapachów poprawiając przy okazji wentylację obiektu, jednak całodzienne lub całonocne otwieranie klatek schodowych nie mieści się w pojęciu racjonalnego gospodarowania ciepłem. Tym bardziej, że we wszystkich niemal klatkach schodowych zamontowane są nowoczesne, uchylne okna służące przecież do wietrzenia. Za niefrasobliwość płacimy wszyscy, a najwięcej mieszkańcy parteru, bo, jak widać, to ich mieszkania narażone są na ciągłe wyziębienie i co za tym idzie - wysokie rachunki za ciepło.
Trochę historii
Przez wiele lat, po dokonaniu odczytów podzielników kosztów ciepła ujawniały się znaczne różnice w jego zużyciu. Na jednych urządzeniach stan wskazywał zero, a na innych ilości wymagające kilkusetzłotowych dopłat. Stąd pojawiła się konieczność zastosowania nowych współczynników oraz nowej metody uwzględniającej zużycie ciepła przepływającego przez przegrody (ściany, stropy i przewody). System obliczania ciepła z metra kwadratowego stosowany był w MSM przez wiele lat, jednak z czasem zaczęły pojawiać się opinie, że mieszkańcy bardzo rozrzutnie podchodzą do zużycia w związku z czym pozostali nie mają zamiaru ponosić kosztów ich niegospodarności. I tak się zaczęło. Najpierw zastosowano podzielniki cieczowe, których działanie polegało na odparowaniu cieczy znajdującej się w zainstalowanej wewnątrz urządzenia menzurce. Mimo starań w obliczeniach z zastosowaniem indywidualnych współczynników zużycia i odejmowania ilości odparowania w okresie letnim, ten rodzaj urządzenia nie zyskał pełnej akceptacji mieszkańców. Dlatego na jednym z zebrań zadecydowano o zmianie podzielników cieczowych na elektroniczne. Przez kolejne lata odczyty odbywały się na podstawie wskazań z tych właśnie urządzeń. Ale już wtedy podnosiły się głosy, że należy zrezygnować z podzielników całkowicie i powrócić do obliczeń z powierzchni. Kiedy jednak trzeba było dopełnić formalności i umocować prawnie decyzję o sposobie rozliczania ciepła, zwolennicy starego systemu (z metra) nie pojawili się na zebraniach i głosami tych bardziej oszczędnych zadecydowano o utrzymaniu elektronicznego opomiarowania ciepła w zasobach MSM. Jedyną zmianą, jaką wprowadzono, było użycie podzielników pozwalających na radiowy odczyt wskazań. Jak wyżej wspomniano pojawiające się „kominy” w opłatach za ciepło skłoniły Techem do zastosowania ich własnego systemu obliczeniowego o nazwie Kappung. W skrócie można określić go jako skompresowany sposób na wyeliminowanie skrajnych różnic w opłatach wynikłych z najwyższych i najniższych wartości wskazań na urządzeniach pomiarowych. Według systemu, zerowe wskazania na podzielnikach wcale nie oznaczają, że te mieszkania nie były ogrzewane. Przeciwnie. Ogrzewali je sąsiedzi kosztem własnych, bardzo wysokich odczytów i, co za tym idzie, wysokich dopłat. Dlatego techemowski algorytm w równym stopniu dotyka tych nad wyraz oszczędnych, jak i łagodzi stres sąsiadów ogrzewających „pustostany”.
Miejmy nadzieję, że nasze wyjaśnienia skłonią właścicieli pustych mieszkań do ich ogrzewania, zwłaszcza, że i tak zapłacą minimum określone przepisami prawa (16 st C ). Dodatkowym bodźcem niech będzie informacja, że mieszkania niedogrzane szybciej niszczeją, a w blokach gdzie takich lokali jest więcej, tworzą się warunki sprzyjające powstawaniu pleśni.
UWAGA! Nagminnie otwarte drzwi powodują uszkodzenie tzw. samozamykaczy, które w ciągłym naprężeniu ulegają awariom. Psują się też stopki, a panel cieplny, zainstalowany w nowoczesnych drzwiach, nie spełnia funkcji, za którą w cenie drzwi zapłaciliśmy.
Maj 2023
