Jak co roku, po dokonaniu odczytów podzielników kosztów ciepła ujawniły się znaczne różnice w jego zużyciu. Na jednych urządzeniach stan wskazywał zero, a na innych ilości wymagające kilkutysięcznych dopłat. Stąd konieczność zastosowania nowych współczynników oraz nowej metody uwzględniającej zużycie ciepła przepływającego przez przegrody (ściany, stropy i przewody).
System obliczania ciepła z metra kwadratowego stosowany był w MSM przez wiele lat, jednak z czasem zaczęły pojawiać się opinie, że mieszkańcy bardzo rozrzutnie podchodzą do zużycia w związku z czym pozostali nie mają zamiaru ponosić kosztów ich niegospodarności. I tak się zaczęło. Najpierw zastosowano podzielniki cieczowe, których działanie polegało na odparowaniu cieczy znajdującej się w zainstalowanej wewnątrz urządzenia menzurce. Mimo starań w obliczeniach z zastosowaniem indywidualnych współczynników zużycia i odejmowania ilości odparowania w okresie letnim, ten rodzaj urządzenia nie zyskał zaufania mieszkańców. Dlatego na jednym z zebrań zadecydowano o zmianie podzielników cieczowych na elektroniczne. Przez kolejne dziesięć lat odczyty odbywały się z podstawie wskazań z tych właśnie urządzeń. Ale już wtedy podnosiły się głosy, że należy zrezygnować z podzielników całkowicie i powrócić do obliczeń z powierzchni. Czas był bardzo odpowiedni (rok 2012) ponieważ akurat kończyła się ich homologacja i powrót do sprawdzonego systemu trafiał we właściwy moment. Niestety. Kiedy trzeba było dopełnić formalności i umocować prawnie decyzję o sposobie rozliczania ciepła, zwolennicy starego systemu nie pojawili się na zebraniach i głosami tych bardziej oszczędnych zadecydowano o utrzymaniu elektronicznego opomiarowania ciepła w zasobach MSM. Jedyną zmianą, jaką wprowadzono, było użycie podzielników pozwalających na radiowy odczyt wskazań.
Jak wyżej wspomniano pojawiające się w tym roku obliczeniowym „kominy” w opłatach za ciepło skłoniły Techem do zastosowania ich własnego systemu obliczeniowego o nazwie Kappung. W skrócie można określić go jako skompresowany sposób na wyeliminowanie skrajnych różnic w opłatach wynikłych z najwyższych i najniższych wartości wskazań na urządzeniach pomiarowych.
I już na koniec chyba warto zwrócić się z apelem do właścicieli mieszkań, które stoją niezasiedlone, a ich grzejniki zakręcone są przez cały sezon grzewczy.
Zerowe wskazania na podzielnikach wcale nie oznaczają, że te mieszkania nie były ogrzewane. Przeciwnie. Ogrzewali je sąsiedzi kosztem własnych, bardzo wysokich odczytów i, co za tym idzie, wysokich dopłat. Dlatego techemowski algorytm w równym stopniu dotyka tych nad wyraz oszczędnych, jak i łagodzi stres sąsiadów ogrzewających „pustostany”. Miejmy nadzieję, że nasze wyjaśnienia skłonią właścicieli pustych mieszkań do ich ogrzewania, zwłaszcza, że i tak zapłacą za jego minimum określone przepisami prawa (16o C ). Dodatkowym bodźcem niech będzie informacja, że mieszkania niedogrzane szybciej niszczeją, a w blokach gdzie takich lokali jest więcej, tworzą się warunki sprzyjające powstawaniu pleśni.
SZANOWNI MIESZKAŃCY
SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ
W związku z licznymi wątpliwościami z Państwa strony dot. wprowadzonej
modyfikacji rozliczenia co. poprzez dodatkowe wyliczenia Spółdzielnia Mieszkaniowa
wyjaśnia, że w rozliczeniu ciepła za 2014 rok. zgodne z uchwałą Rady Nadzorczej wprowadzono zmiany do Regulaminu Rozliczania Kosztów
Centralnego Ogrzewania. Zmiana ta polegała na zastosowaniu przez firmę Techem
uzupełnienia do rozliczenia co. o nazwie Kappung, który ma na celu bardziej
precyzyjnie odnieść się do minimalnych i maksymalnych zużyć ciepła
na nieruchomościach w poszczególnych lokalach. Poniżej opisujemy ten schemat:
1. Przed rozliczeniem należy wyliczyć ile wynosi koszt średni ogrzewania 1m2
na nieruchomości w ciągu sezonu grzewczego tj. od 1.01 do 31.12 danego roku.
Tą kwotę wyliczamy przez podzielenie kosztów zmiennych na bloku przez
powierzchnię całkowitą lokali.
Na nieruchomości jest wyliczony minimalny Kappung, przyjęty wg Zaleceń i doświadczeń firmy Techem w wysokości 0,5 kosztu średniego.
Natomiast do wyliczenia Kappungu maksymalnego w wysokości 2,5 kosztu średniego.
2. Pierwsze rozliczenie wykonujemy w celu ustalenia, które z mieszkań
jest poniżej 0,5 średniego kosztu lub powyżej 2,5 średniego kosztu. W tym wypadku
trzeba wyliczyć w pierwszym zestawieniu koszt indywidualny z faktycznych wskazań
podzielników /liczby jednostek/ na mieszkaniu.
3. Drugie rozliczenie wykonuje się w celu wyliczenia Kappungu:
- dla mieszkań gdzie koszt ogrzania 1m2 jest poniżej średniego kosztu określa się cenę:
0,5 kosztu średniego x metry kwadratowe mieszkania i kasuje się przy tym jego
wskazania (liczbę jednostek),
- dla mieszkania, które są powyżej 2,5 razy średniego określa się ich cenę: 2,5 kosztu
średniego x metry kwadr. mieszkania i kasuje się przy tym jego wskazania (licz. jedn.).
4. Mieszkania znajdujące się zgodnie ze wskazaniami podzielników w przedziale
średniego kosztu są rozliczane zgodnie z odczytami z podzielników.
W tym przypadku rozliczenie nie ulega zmianie, a w informacji dla mieszkańca
jest podana liczba jednostek.
TECHEM
Sierpień 2015